Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της ετορικοξίμπης και της ιβουπροφαίνης για τη διαχείριση του πόνου;

Όταν πρόκειται για τη διαχείριση του πόνου και της φλεγμονής, οι ασθενείς και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης συχνά συγκρίνουν διαφορετικά φάρμακα για να καθορίσουν την πιο αποτελεσματική θεραπεία. Δύο είναι οι επιλογές που συζητούνται συχνά Etoricoxib σε σκόνη και ιβουπροφαίνη. Και τα δύο ανήκουν στην κατηγορία των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), αλλά έχουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά που τα ξεχωρίζουν. Αυτή η ανάρτηση ιστολογίου θα εμβαθύνει στη σύγκριση μεταξύ της ετορικοξίμπης και της ιβουπροφαίνης, διερευνώντας τα δυνατά τους σημεία, τους μηχανισμούς δράσης και πιθανές περιπτώσεις χρήσης.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της ετορικοξίμπης και των παραδοσιακών ΜΣΑΦ όπως η ιβουπροφαίνη;

Η ετορικοξίμπη και η ιβουπροφαίνη, ενώ και τα δύο ταξινομούνται ως ΜΣΑΦ, έχουν κάποιες θεμελιώδεις διαφορές που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα και τη χρήση τους σε διάφορες ιατρικές καταστάσεις. Η κύρια διάκριση έγκειται στον μηχανισμό δράσης τους και την εκλεκτικότητα στη στόχευση ενζύμων κυκλοοξυγενάσης (COX).

Η ιβουπροφαίνη είναι ένα παραδοσιακό, μη εκλεκτικό ΜΣΑΦ που αναστέλλει τα ένζυμα COX-1 και COX-2. Αυτά τα ένζυμα είναι υπεύθυνα για την παραγωγή προσταγλανδινών, οι οποίες εμπλέκονται στη φλεγμονή, τον πόνο και τον πυρετό. Αναστέλλοντας και τα δύο ένζυμα COX, η ιβουπροφαίνη παρέχει ανακούφιση από τον πόνο και μειώνει τη φλεγμονή. Ωστόσο, αυτή η μη εκλεκτική αναστολή μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παρενέργειες, ιδιαίτερα γαστρεντερικά προβλήματα, καθώς η COX-1 εμπλέκεται στην προστασία του βλεννογόνου του στομάχου.

Από την άλλη πλευρά, η ετορικοξίμπη ανήκει σε μια νεότερη κατηγορία ΜΣΑΦ γνωστών ως εκλεκτικοί αναστολείς COX-2. Στοχεύει συγκεκριμένα στο ένζυμο COX-2, το οποίο είναι κυρίως υπεύθυνο για την παραγωγή προσταγλανδινών που εμπλέκονται στον πόνο και τη φλεγμονή. Με την επιλεκτική αναστολή της COX-2, η ετορικοξίμπη στοχεύει να παρέχει αποτελεσματική ανακούφιση από τον πόνο και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα, ενώ δυνητικά μειώνει τον κίνδυνο γαστρεντερικών παρενεργειών που σχετίζονται με τα παραδοσιακά ΜΣΑΦ.

Αυτή η επιλεκτικότητα δίνει στην ετορικοξίμπη ένα πλεονέκτημα όσον αφορά την γαστρεντερική ανεκτικότητα, ειδικά για ασθενείς που χρειάζονται μακροχρόνια θεραπεία με ΜΣΑΦ ή έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν γαστρικά έλκη. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η επιλεκτικότητα της COX-2 δεν εξαλείφει όλες τις πιθανές παρενέργειες και η ετορικοξίμπη εξακολουθεί να ενέχει κινδύνους, ιδιαίτερα όσον αφορά την καρδιαγγειακή υγεία.

Η διαφορά στην επιλεκτικότητα επηρεάζει επίσης την ισχύ αυτών των φαρμάκων. Η εστιασμένη δράση της ετορικοξίμπης στα ένζυμα COX-2 γενικά οδηγεί σε πιο ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση σε σύγκριση με τα μη εκλεκτικά ΜΣΑΦ όπως η ιβουπροφαίνη. Αυτή η αυξημένη ισχύς επιτρέπει χαμηλότερες δόσεις ετορικοξίμπης για την επίτευξη παρόμοιας ή ανώτερης ανακούφισης από τον πόνο και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα σε σύγκριση με υψηλότερες δόσεις ιβουπροφαίνης.

Πώς συγκρίνεται η σκόνη ετορικοξίμπης με άλλα αναλγητικά φάρμακα όσον αφορά την αποτελεσματικότητα;

Κατά την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της σκόνης ετορικοξίμπης σε σύγκριση με άλλα αναλγητικά φάρμακα, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη διάφοροι παράγοντες, όπως ο τύπος και η σοβαρότητα του πόνου, η διάρκεια της θεραπείας και οι συγκεκριμένες συνθήκες που αντιμετωπίζονται. Η ετορικοξίμπη έχει δείξει εντυπωσιακά αποτελέσματα σε κλινικές δοκιμές και σε πραγματικές συνθήκες, επιδεικνύοντας συχνά ανώτερη ή συγκρίσιμη αποτελεσματικότητα με πολλά άλλα αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Ένας από τους βασικούς τομείς όπου σκόνη ετορικοξίμπης έχει δείξει σημαντική αποτελεσματικότητα στη διαχείριση της οστεοαρθρίτιδας (ΟΑ) και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας (ΡΑ). Αρκετές μελέτες έχουν συγκρίνει την ετορικοξίμπη με άλλα ΜΣΑΦ και αναλγητικά για τη θεραπεία αυτών των χρόνιων φλεγμονωδών καταστάσεων. Για παράδειγμα, μια μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών διαπίστωσε ότι η ετορικοξίμπη ήταν πιο αποτελεσματική από το εικονικό φάρμακο και έδειξε παρόμοια αποτελεσματικότητα με τα παραδοσιακά ΜΣΑΦ όπως η δικλοφενάκη και η ναπροξένη στη μείωση του πόνου και στη βελτίωση της σωματικής λειτουργίας σε ασθενείς με ΟΑ.

Στη θεραπεία του οξέος πόνου, όπως ο μετεγχειρητικός πόνος ή ο οδοντικός πόνος, η ετορικοξίμπη έχει επίσης δείξει αξιοσημείωτη αποτελεσματικότητα. Μια συστηματική ανασκόπηση πολλαπλών κλινικών δοκιμών αποκάλυψε ότι οι εφάπαξ δόσεις ετορικοξίμπης παρείχαν ανώτερη ανακούφιση από τον πόνο σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο και ήταν εξίσου αποτελεσματικό ή καλύτερο από άλλα κοινώς χρησιμοποιούμενα αναλγητικά. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η αναλγητική δράση της ετορικοξίμπης ήταν δοσοεξαρτώμενη, με υψηλότερες δόσεις (90 mg και 120 mg) να παρέχουν πιο ουσιαστική ανακούφιση από τον πόνο από τις χαμηλότερες δόσεις ή τα συγκριτικά φάρμακα.

Η αποτελεσματικότητα της ετορικοξίμπης επεκτείνεται στη διαχείριση της χρόνιας οσφυαλγίας, μιας κατάστασης που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ετορικοξίμπη μπορεί να προσφέρει σημαντική ανακούφιση από τον πόνο και να βελτιώσει τη λειτουργική ικανότητα σε ασθενείς με χρόνια οσφυαλγία. Σε σύγκριση με τα παραδοσιακά ΜΣΑΦ όπως η δικλοφενάκη, η ετορικοξίμπη έδειξε παρόμοια ή ανώτερη αποτελεσματικότητα στη μείωση της έντασης του πόνου και στη βελτίωση των μέτρων ποιότητας ζωής.

Ένας άλλος τομέας όπου η σκόνη ετορικοξίμπης έχει δείξει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα είναι η θεραπεία της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας (AS), μιας μορφής φλεγμονώδους αρθρίτιδας που επηρεάζει τη σπονδυλική στήλη. Κλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι η ετορικοξίμπη είναι αποτελεσματική στη μείωση του πόνου και στη βελτίωση της φυσικής λειτουργίας σε ασθενείς με AS. Σε συγκριτικές μελέτες, η ετορικοξίμπη έχει δείξει παρόμοια αποτελεσματικότητα με άλλα ΜΣΑΦ που χρησιμοποιούνται συνήθως για την ΑΣ, όπως η ναπροξένη, ενώ δυνητικά προσφέρει πλεονεκτήματα όσον αφορά την γαστρεντερική ανεκτικότητα.

Η αποτελεσματικότητα της ετορικοξίμπης στη διαχείριση της ουρικής αρθρίτιδας, μιας φλεγμονώδους αρθρίτιδας που προκαλείται από τη συσσώρευση κρυστάλλων ουρικού οξέος, έχει επίσης τεκμηριωθεί καλά. Μελέτες έχουν δείξει ότι η ετορικοξίμπη μπορεί να προσφέρει ταχεία και αποτελεσματική ανακούφιση από τον πόνο στις οξείες κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας, με αποτελεσματικότητα συγκρίσιμη ή καλύτερη από άλλα ΜΣΑΦ και κορτικοστεροειδή. Η ημερήσια δόση της ετορικοξίμπης μπορεί να είναι ιδιαίτερα επωφελής στη διαχείριση των εξάρσεων της ουρικής αρθρίτιδας, παρέχοντας διαρκή ανακούφιση από τον πόνο καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Κατά τη σύγκριση της ετορικοξίμπης με τα οπιοειδή παυσίπονα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι κατηγορίες φαρμάκων έχουν διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης και συχνά χρησιμοποιούνται για διαφορετικούς τύπους πόνου. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως η διαχείριση του μετεγχειρητικού πόνου, μελέτες έχουν δείξει ότι η ετορικοξίμπη μπορεί να προσφέρει αποτελεσματική ανακούφιση από τον πόνο συγκρίσιμη με ορισμένα οπιοειδή, με το πρόσθετο όφελος να μην προκαλεί αναπνευστική καταστολή ή να μην προκαλεί εθισμό.

Η αποτελεσματικότητα του σκόνη ετορικοξίμπης ενισχύεται περαιτέρω από το φαρμακοκινητικό του προφίλ. Η υψηλή βιοδιαθεσιμότητα και ο μεγάλος χρόνος ημιζωής του συμβάλλουν στην ταχεία έναρξη της δράσης και στην παρατεταμένη διάρκεια δράσης. Αυτό επιτρέπει τη χορήγηση δόσης μία φορά την ημέρα, η οποία μπορεί να βελτιώσει τη συμμόρφωση του ασθενούς και να προσφέρει σταθερή ανακούφιση από τον πόνο όλη την ημέρα.

Μπορεί η ετορικοξίμπη να χρησιμοποιηθεί για τη μακροχρόνια διαχείριση του πόνου και πώς συγκρίνεται με την ιβουπροφαίνη από αυτή την άποψη;

Το ερώτημα εάν η ετορικοξίμπη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μακροχρόνια διαχείριση του πόνου και πώς συγκρίνεται με την ιβουπροφαίνη σε αυτό το πλαίσιο, είναι ένα κρίσιμο ζήτημα τόσο για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης όσο και για τους ασθενείς που αντιμετωπίζουν καταστάσεις χρόνιου πόνου. Η μακροχρόνια διαχείριση του πόνου απαιτεί συχνά μια λεπτή ισορροπία μεταξύ αποτελεσματικότητας, ασφάλειας και ανεκτικότητας και η επιλογή του φαρμάκου μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Η ετορικοξίμπη έχει πολλά χαρακτηριστικά που την καθιστούν δυνητικά κατάλληλη επιλογή για μακροχρόνια διαχείριση του πόνου. Ο επιλεκτικός μηχανισμός αναστολής της COX-2 παρέχει ισχυρά αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά αποτελέσματα ενώ δυνητικά μειώνει τον κίνδυνο ορισμένων παρενεργειών που σχετίζονται με μη εκλεκτικά ΜΣΑΦ όπως η ιβουπροφαίνη. Αυτή η επιλεκτικότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική όταν εξετάζεται η μακροχρόνια χρήση, καθώς μπορεί να προσφέρει πλεονεκτήματα όσον αφορά την γαστρεντερική ανεκτικότητα.

Κλινικές μελέτες έχουν δείξει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της ετορικοξίμπης σε μακροχρόνια χρήση για διάφορες καταστάσεις χρόνιου πόνου. Για παράδειγμα, σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα, η ετορικοξίμπη έχει αποδειχθεί ότι παρέχει σταθερή ανακούφιση από τον πόνο και βελτιωμένη σωματική λειτουργία για παρατεταμένες περιόδους, με ορισμένες μελέτες να παρακολουθούν ασθενείς για έως και 52 εβδομάδες. Η ικανότητα του φαρμάκου να διατηρεί την αποτελεσματικότητά του με την πάροδο του χρόνου χωρίς σημαντική κλιμάκωση της δόσης είναι ένα πολύτιμο χαρακτηριστικό για τη μακροπρόθεσμη διαχείριση του πόνου.

Σε σύγκριση με την ιβουπροφαίνη, η ετορικοξίμπη προσφέρει πολλά πιθανά πλεονεκτήματα για μακροχρόνια χρήση. Το ημερήσιο δοσολογικό σχήμα της ετορικοξίμπης μπορεί να βελτιώσει τη συμμόρφωση του ασθενούς, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική διαχείριση του χρόνιου πόνου. Αντίθετα, η ιβουπροφαίνη τυπικά απαιτεί πολλαπλές ημερήσιες δόσεις για να διατηρήσει το θεραπευτικό της αποτέλεσμα, το οποίο μπορεί να είναι δύσκολο για ορισμένους ασθενείς να τηρήσουν για παρατεταμένες περιόδους.

Το προφίλ γαστρεντερικής ασφάλειας του Etoricoxib σε σκόνη είναι ένα άλλο σημαντικό στοιχείο για μακροχρόνια χρήση. Ενώ όλα τα ΜΣΑΦ ενέχουν κάποιο κίνδυνο γαστρεντερικών παρενεργειών, η εκλεκτική αναστολή της COX-2 της ετορικοξίμπης μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης γαστρικών ελκών και άλλων γαστρεντερικών επιπλοκών σε σύγκριση με μη εκλεκτικά ΜΣΑΦ όπως η ιβουπροφαίνη. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για ασθενείς που χρειάζονται μακροχρόνια θεραπεία με ΜΣΑΦ και έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν γαστρικά έλκη.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μακροχρόνια χρήση οποιουδήποτε ΜΣΑΦ, συμπεριλαμβανομένης της ετορικοξίμπης, απαιτεί προσεκτική παρακολούθηση και εξέταση των πιθανών κινδύνων. Ενώ η ετορικοξίμπη μπορεί να προσφέρει πλεονεκτήματα όσον αφορά την γαστρεντερική ανεκτικότητα, έχουν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με την καρδιαγγειακή ασφάλεια των εκλεκτικών αναστολέων COX-2 με μακροχρόνια χρήση. Ορισμένες μελέτες έχουν προτείνει αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων με παρατεταμένη χρήση αναστολέων COX-2, αν και ο απόλυτος κίνδυνος φαίνεται να είναι μικρός και μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τους μεμονωμένους παράγοντες του ασθενούς.

Κατά τη σύγκριση της ετορικοξίμπης με την ιβουπροφαίνη για τη μακροχρόνια διαχείριση του πόνου, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι συγκεκριμένες ανάγκες και οι παράγοντες κινδύνου κάθε ασθενούς. Για ορισμένα άτομα, ιδιαίτερα εκείνα με ιστορικό γαστρεντερικών προβλημάτων ή με υψηλό κίνδυνο γαστρικών ελκών, τα πιθανά γαστρεντερικά οφέλη της ετορικοξίμπης μπορεί να υπερτερούν των καρδιαγγειακών ανησυχιών. Αντίθετα, ασθενείς με προϋπάρχοντες καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου μπορεί να είναι καλύτερα κατάλληλοι για την ιβουπροφαίνη ή άλλα παραδοσιακά ΜΣΑΦ.

Η ισχύς της ετορικοξίμπης είναι ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη στη μακροπρόθεσμη διαχείριση του πόνου. Οι ισχυρές αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις του μπορεί να παρέχουν πιο σταθερή ανακούφιση από τον πόνο για ορισμένες χρόνιες παθήσεις σε σύγκριση με την ιβουπροφαίνη. Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε καλύτερο έλεγχο του πόνου και βελτιωμένη ποιότητα ζωής για ασθενείς που αντιμετωπίζουν επίμονο πόνο.

Όσον αφορά τη μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα, μελέτες έχουν δείξει ότι η ετορικοξίμπη μπορεί να διατηρήσει τα αναλγητικά της αποτελέσματα για παρατεταμένες περιόδους χωρίς σημαντική ανάπτυξη ανοχής. Αυτή η διαρκής αποτελεσματικότητα είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση καταστάσεων χρόνιου πόνου που απαιτούν συνεχή θεραπεία. Ενώ η ιβουπροφαίνη είναι επίσης αποτελεσματική για πολλούς ασθενείς, ορισμένοι μπορεί να διαπιστώσουν ότι τα αποτελέσματά της μειώνονται με την πάροδο του χρόνου ή απαιτούν προσαρμογές της δόσης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιλογή μεταξύ ετορικοξίμπης και ιβουπροφαίνης για τη μακροχρόνια διαχείριση του πόνου δεν πρέπει να γίνεται μεμονωμένα. Μια ολοκληρωμένη στρατηγική διαχείρισης πόνου συχνά περιλαμβάνει μια πολυτροπική προσέγγιση, που συνδυάζει φαρμακολογικές θεραπείες με μη φαρμακολογικές παρεμβάσεις όπως φυσικοθεραπεία, άσκηση και ψυχολογική υποστήριξη. Ο ρόλος της ετορικοξίμπης ή της ιβουπροφαίνης σε αυτήν την ευρύτερη στρατηγική θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά.

Επιπλέον, η τακτική παρακολούθηση και παρακολούθηση είναι απαραίτητη για ασθενείς που λαμβάνουν μακροχρόνια θεραπεία με ΜΣΑΦ, ανεξάρτητα από το εάν λαμβάνουν ετορικοξίμπη ή ιβουπροφαίνη. Αυτό περιλαμβάνει περιοδικές αξιολογήσεις του ελέγχου του πόνου, της λειτουργικής κατάστασης και των πιθανών παρενεργειών, καθώς και εργαστηριακές εξετάσεις για την παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας και άλλων σχετικών παραμέτρων.

Εν κατακλείδι, Etoricoxib σε σκόνη μπορεί να είναι μια βιώσιμη επιλογή για τη μακροπρόθεσμη διαχείριση του πόνου σε κατάλληλους ασθενείς, προσφέροντας πιθανά πλεονεκτήματα έναντι της ιβουπροφαίνης όσον αφορά την ευκολία στη δοσολογία, την γαστρεντερική ανεκτικότητα και τη διαρκή αποτελεσματικότητα. Ωστόσο, η απόφαση χρήσης της ετορικοξίμπης για μακροχρόνια διαχείριση του πόνου θα πρέπει να λαμβάνεται σε ατομική βάση, λαμβάνοντας υπόψη τη συγκεκριμένη κατάσταση πόνου του ασθενούς, το ιατρικό ιστορικό, τους παράγοντες κινδύνου και τους γενικούς στόχους θεραπείας. Όπως με κάθε μακροχρόνια χρήση φαρμάκων, η τακτική παρακολούθηση και η περιοδική επανεκτίμηση του σχεδίου θεραπείας είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της βέλτιστης διαχείρισης του πόνου, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τους πιθανούς κινδύνους.

Εάν ενδιαφέρεστε επίσης για αυτό το προϊόν και θέλετε να μάθετε περισσότερες λεπτομέρειες προϊόντος ή θέλετε να μάθετε για άλλα σχετικά προϊόντα, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε iceyqiang@aliyun.com.

αναφορές

1. Bickham K, Kivitz AJ, Mehta Α, et al. Αξιολόγηση δύο δόσεων ετορικοξίμπης, ενός COX-2 εκλεκτικού μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου (ΜΣΑΦ), στη θεραπεία της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας σε μια διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. Μυοσκελετική διαταραχή BMC. 2016; 17:331.

2. Combe B, Swergold G, McLay J, et al. Καρδιαγγειακή ασφάλεια και γαστρεντερική ανεκτικότητα της ετορικοξίμπης έναντι της δικλοφενάκης σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη κλινική δοκιμή (Μελέτη MEDAL). Ρευματολογία (Οξφόρδη). 2009;48(4):425-432.

3. da Costa BR, Reichenbach S, Keller Ν, et al. Αποτελεσματικότητα των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για τη θεραπεία του πόνου στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και του ισχίου: μια δικτυακή μετα-ανάλυση. Νυστέρι. 2017;390(10090):e21-e33.

4. Dallob Α, Hawkey CJ, Greenberg Η, et αϊ. Χαρακτηρισμός της ετορικοξίμπης, ενός νέου, εκλεκτικού αναστολέα COX-2. J Clin Pharmacol. 2003;43(6):573-585.

5. Feng X, Tian M, Zhang W, Mei H. Γαστρεντερική ασφάλεια της ετορικοξίμπης στην οστεοαρθρίτιδα και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα: Μια μετα-ανάλυση. PLoS One. 2018; 13(1):e0190798.

6. Moore RA, Derry S, Aldington D, Wiffen PJ. Από του στόματος αναλγητικά εφάπαξ δόσης για οξύ μετεγχειρητικό πόνο σε ενήλικες - μια επισκόπηση των κριτικών Cochrane. Cochrane Database Syst Rev. 2015;(9):CD008659.

7. Ramey DR, Watson DJ, Yu C, et al. Η συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών από το ανώτερο γαστρεντερικό σε κλινικές δοκιμές ετορικοξίμπης έναντι μη εκλεκτικών ΜΣΑΦ: μια ενημερωμένη συνδυασμένη ανάλυση. Curr Med Res Opin. 2005, 21(5):715-722.

8. Scarpignato C, Lanas A, Blandizzi C, et al. Ασφαλής συνταγογράφηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα -- μια συναίνεση των ειδικών που αντιμετωπίζει τα οφέλη καθώς και τους γαστρεντερικούς και καρδιαγγειακούς κινδύνους. BMC Med. 2015; 13:55.

9. van der Heijde D, Baraf HS, Ramos-Remus C, et al. Αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της ετορικοξίμπης στην αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα: αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης μελέτης πενήντα δύο εβδομάδων. Ρευματική αρθρίτιδα. 2005;52(4):1205-1215.

10. Zerbini C, Ozturk ZE, Grifka J, et al. Αποτελεσματικότητα της ετορικοξίμπης 60 mg/ημέρα και της δικλοφενάκης 150 mg/ημέρα στη μείωση του πόνου και της αναπηρίας σε ασθενείς με χρόνια οσφυαλγία: αποτελέσματα μιας πολυεθνικής, τυχαιοποιημένης, διπλής-τυφλής μελέτης 4 εβδομάδων. Curr Med Res Opin. 2005; 21 (12): 2037-2049.